Біздің өңір төрт түлігі сайлы, қонысы жайлы мекен. Халықтың да күнкөрісі осы төрт түлікпен байланысты.

Бүгінде жастардың жұмыссыз жүруі көңілге кірбің ұялататыны анық.

Көктем – барша тіршіліктің оянып, табиғатқа жан бітетін уақыт. Оған дәлел қазірдің өзінде қыс бойы қорада тұрған малдың алды жайылысқа шығып, аузы көкке тие бастауы.

Тарихы кенен, тамыры терең ауданымыз ұлағаты мол ұлылар мен танымдық тұлғаларға кенде емес.

Бүгінгі күні шет мемлекеттерде жұмыс істеп, еңбектерімен қазақты әлемге әйгілеп жүрген қызылқоғалық азамат пен азаматшалар қаншама?!

Биылғы жылдың Жастар жылы деп жариялануы әрбір жастың жүрегіне зор үміт пен сенімді орнықтырғаны жасырын емес. Өйткені, Жастар жылының жастарға берері мол. Осы тұста, Тәуелсіз елдің әрбір ұланы «Елім маған не берді деп емес, мен еліме не бере аламын» деген қағиданы ұстанса ел болашағының жарқын болары сөзсіз.

Бұрын тек күрестен ғана аты шыққан қызылқоғалықтар қазіргі таңда футбол, волейбол, джиу-джитсу сынды спорт түрлерін меңгеріп, аудан абыройын асқақтатып жүр. Алайда, әлі де болса қолға алатын жұмыстар жетерлік.

Көпшілігіміз Отан деген ұғымды әртүрлі түсінеміз. Біреулер үшін ол – отбасы болса, енді біреулер үшін – өмір сүруге қолайлы туған жері. Туған жеріне, еліне деген махаббатын арнап, сүйіспеншілігін білдірмеген адам жоқ шығар, сірә? Өскен өңіріне әркім әрқалай үлес қосады. Шамасы жеткендер мешіт салдырады, бабаларына ас береді, бәйге, айтыс, жарыс ұйымдастырады, мұқтаждарға қайырымдылық жасайды. Ал, талабы жоғарылар шыққан биігімен ауыл атын асқақтатса, іскер жандар өздері туып-өскен өңірлердің экономикасын көтеруге, туған жерге қолдарынан келгенше көмек көрсетуге ұмтылады. Осы орайда, «Туған жеріңе қаншалықты үлес қосып жүрсіз?» деген заңды сауал туындайтыны анық. Біз сол сұраққа жауап іздеп көрдік.